De herinneringen van Henk
In zijn postuum verschenen roman Onbewaakt ogenblik wordt de sterk-op-Bernlef-lijkende schrijver Henk Materman gevraagd of hij iets ziet in het uitbrengen van zijn memoires. In eerste instantie ziet Henk daar weinig in. Het biografische ligt hem niet en zijn geheugen is niet al te best.
Terwijl de uitgever (één die vanuit de traditie van het huis het marktaandeel wil vergroten) al bezig is met het omslag en het over een mogelijk vervolg op de memoires heeft, begint Henk na te denken over het project en dan vooral over wat herinneringen eigenlijk zijn. Hij bladert door aantekeningen voor een essay over de autobiografie van Patrick Modiano (die we integraal lezen) en vraagt zich af waarom hij zo weinig over zijn eigen jeugd weet.
De weinige herinneringen die Henk heeft gaan over zijn grootvader. De uitgever: ‘Maak je geen zorgen over je geheugen. Ik zet Mina de Jong erop. Die zorgt voor de research. Zij checkt alle feiten. Het enige wat jij moet doen is opschrijven wat je invalt. Gebruik je veelgeroemde intuïtie. Spontane invallen, creatieve verbindingen en zo, daar gaat het om. Wij maken er dan wel een boek van.’
(meer…)