August Strindberg’s funeral, originally uploaded by National Library of Sweden.
Een kroniek van een aangekondigde dood, zo lijkt het hele overlijden van de Zweedse toneelschrijver en dichter wel samengevat te kunnen worden. Al vanaf eind 1911 verschijnen er berichten in de krant dat Strindberg ziek is, ernstig ziek. In 1912 verergert zijn toestand. Strindberg bedankt nog wel voor de stroom telegrammen en kaartjes die zijn kant uit komen, maar in april van het jaar 1912 komen er berichten dat de schrijver nu toch werkelijk op sterven ligt.
Strindberg houdt het vol tot 14 mei. In de Nieuwe Rotterdamsche Courant wordt een bijna dagelijks bulletin bijgehouden. Op 17 mei schildert de correspondent de laatste dag van Strindberg.
In de Leeuwarder Courant van 20 mei wordt duidelijk wat Strindbergs laatste woorden waren.
De correspondent van de Nieuwe Rotterdamsche Courant is echter het best op de hoogte. Hij loopt ook mee in de begrafenisstoet, die, zoals de foto hierboven laat zien, door veel Zweden aanschouwd werd. Het moest echter een eenvoudige begrafenis worden, had Strindberg verordonneerd.
Een jaar na zijn dood haalt Strindberg nogmaals de krant. Het Nieuws van van den Dag bericht dat er nog een kruis aan het graf is toegevoegd.
