De personages arnoneren maar door
Er zou een woord moeten bestaan voor de oeverloze dialogen in de romans van Arnon Grunberg. Net zoals het woord ‘pinteren’ de enige manier is om de dialogen van Harold Pinter weer te geven. Laten we het eens proberen met ‘arnoneren’: de personages praten wel met elkaar, maar begrijpen doen ze elkaar niet met als gevolg dat ze nog meer zeggen en nog minder begrijpen. Die dialogen gaan gepaard met veel herhalingen en af en toe felle uitschieter die de lezer bij de les houdt. Ook in Huid en haar, de jongste Grunberg is het weer zover. (meer…)