‘Waarom kenden we deze schrijver niet?’ vroeg een student van de Schrijversvakschool in Groningen afgelopen dinsdag na afloop van een lezing over Mystiek lichaam. De meeste mensen vonden het boek ontzettend goed. De onverkwikkelijke discussie die was ontstaan na uitkomst van het boek verbaasde de studenten.
Dat was wel fijn college geven. Alles viel op zijn plek en bovendien hebben de studenten weer een prachtige roman toegevoegd aan hun literaire kennis. Daar kunnen ze alleen maar beter van gaan schrijven.
Toen ik student Nederlands was had ik een poster van Frans Kellendonk aan de wand. Hij poseerde, met sigaret, voor een bakstenen muur. Een mooie, jonge schrijver. ‘Je vraagt je af wat hij nog had kunnen schrijven als hij langer had mogen leven,’ zei een studente. Dankzij die rotziekte, dat vierletterige woord, missen wij een fantastisch schrijver. We missen ook een oeuvre dat niet geschreven is. Ik gaf de lezing op 15 februari, toevallig de sterfdag van Frans Kellendonk.