‘Stadsjonker’ Johnny van Doorn in Heteren over zijn vriendschap met beeldend kunstenaar en geboren plattelander Geurt van Dijk:
Zoals Geurt op de boerderij meehielp door wekenlang bieten uit de grond te trekken of, om het even, een varken te slachten, nee, dat lag me niet zozeer. Alhoewel… ik vond me toch op de verkeerde plek geboren en bleef stilletjes ’n heimwee koesteren naar het platteland.
“In de tijd van Toulouse Lautrec,” zei ik tegen Geurt, “bestond er in Parijs een beroemd bordeel waar je in een gevarieerd aantal ambiances aan je gerief kon komen. Je had er vorstelijke suites met hemelbedden, gewone peeskamertjes, nagebouwde treincoupé’s, Turkse baden, souterrains vol honderdjaar oude spinnenwebben, maar er was ook een zaal met heuse hooibergen waarin je je amoureus kon terugtrekken. Wat een stijl!”
Opgemonterd door het lustige beeld van een stukje natuur in Parijs anno 1900, gingen wij, de jonge vrienden, een luchtje scheppen. Op heren-rijwielen pedaleerden we door het Batavenland.