Een jeugd in een gefiguurzaagde wereld
Een boek over een beginnend bandje lijkt een genrestuk te worden voor de beginnende schrijver. De ingrediënten liggen voor het oprapen. Eerst passie en torenhoge verwachtingen, dan beginnend succes en daarna natuurlijk de ineenstorting. Doe er wat drugs en seks bij en je bandjesboek is klaar. Dromen van Schalkwijk van Victor Schiferli, die eerder als dichter naam maakte, is bereid volgens dit beproefde recept.
In die zin is Dromen van Schalkwijk allesbehalve vernieuwend. Dat hoeft literatuur gelukkig ook niet te zijn, al is het wel mooi meegenomen. Toch heb ik me ontzettend vermaakt bij het lezen van deze roman, maar dat heeft andere redenen. De hoofdpersoon, Felix Swammerdam, groeit op in de jaren tachtig en weet alles van de muziekwereld uit die tijd en de jaren die eraan vooraf gingen. Dat zorgt voor een enorme reeks aha-erlebnissen voor de lezer die ook in die jaren hetzelfde heeft meegemaakt, gezien en gehoord. Zullen dezelfde belletjes rinkelen voor mensen die nog nooit gehoord hebben van Echo & The Bunnymen, de Dead Kennedys of Scraping Foetus off the Wheel? Schiferli heeft zijn boek opgedeeld in ‘Kant een’ en ‘Kant twee’ (verwijzend naar de cassettebandjes uit die tijd) met popsongs als hoofdstuktitels. Ik vond mijzelf midden in de nacht naarstig zoekend achter de computer naar liedjes van Iggy Pop. De nostalgiekraan kon helemaal open worden gezet.
(meer…)