Column: Karel ten Haaf – Veertien

De beroemdste man van Nederland is jarig. Vijfenzestig is zijn leeftijd nu. Over iemand die iedereen kent wordt natuurlijk geschreven, ook poëzie. De sportman in kwestie inspireert niet alleen door zijn dansachtige bewegingen, maar ook door zijn eigenzinnig, vernieuwend, zelfs poëtisch taalgebruik.
Hij werd bezongen door mindere goden als ik, maar ook door literaire groot- en/of beroemdheden als bijvoorbeeld Jan Wolkers, Anna Enquist, Ronald Giphart, de Hermannen Brusselmans en Koch, Aad Nuis, Mustafa Stitou, Jan Kal, Leo Vroman, Arnon Grunberg, P.F. Thomése, Willem wilmink, Theun de Winter, Henk Spaan, Tim Krabbé, Nico Scheepmaker, Henk Pröpper, Michel van der Plas, Herman de Coninck en Johnny van Doorn – om er een paar te noemen.
De meeste dichters bezingen de balvirtuositeit en het speloverzicht van de vandaag jarige. Sommigen behandelen het eigenzinnig taalgebruik van ‘het man wie poëzie orakelt’. Ik vind die gedichten het leukst, waarin ook de vorm van het gedicht het onderwerp bezingt: nummer 14 in 14 regels, een gedicht het speelveld van de dichter noemen, of het gedicht dat een voetbalveld uitbeeldt door twee strofen/teams van elf regels/spelers.
Een tuiltje verjaardagspoëzie (de laatstgelezen bloem koos ik uit schaamteloze zelfpromotie): (meer…)