Een heel klein beetje troost
Het kan heel spannend zijn om een avontuur te beleven waarvan sommige details moeilijk te verklaren zijn. Zo lang je niet precies weet waar je aan blootgesteld bent, en je dus niet beseft wat je had kunnen overkomen als het lot je wat minder barmhartig gezind was geweest, is alles mogelijk.
Je kunt volop speculeren, scenario’s verzinnen, mogelijkheden aftasten, enzovoorts. Maar als de waarheid zich rauw aan je opdringt maakt de verbeelding snel plaats voor blinde paniek. Dit overkwam me vijf jaar geleden toen ik met mijn flesje bij mijn tante logeerde. Mijn tante woonde (ze leeft niet meer) in een landhuis aan de rand van het Zeeuwse dorp Renesse.
Het was hoogzomer, we hadden in de tuin gegeten en mijn tante was vroeg gaan slapen. Ik bracht de avond door in de zitkamer en in de kamer waar vroeger de laatste man van mijn tante praktijk gehouden had. De man die ik nooit oom heb willen noemen was magnetiseur geweest – dat had hij op een dag besloten – en ontving daar zijn patienten. (meer…)