Column: Karel ten Haaf – Taboe

Onlangs werd vereniging Martijn verboden, om het enkele feit dat de vereniging vond dat seksuele relaties tussen volwassenen en kinderen mogelijk moesten zijn. En of je het nu wel of niet eens bent met het streven, met de mening van Martijn – een vereniging verbieden vanwege het uitdragen van een niet-strafbare mening is eng, heel eng. (In haar vonnis ontkent de rechtbank Assen weliswaar dat de vereniging is verboden vanwege de door haar uitgedragen mening, maar een bewijs van strafbare feiten gepleegd door Martijn is er niet.) Voor de duidelijkheid: ja, ik vind dat er grenzen zijn aan de vrijheid van meningsuiting; mensen discrimineren op basis van aangeboren zaken als huidskleur, geslacht, seksuele geaardheid of nationaliteit is terecht verboden – dat is namelijk geen mening maar een misdaad.
Als twaalfjarig jongetje heb ook ik te maken gehad met een pedoseksueel, maar die ervaring heeft geen enkele negatieve invloed uitgeoefend op mijn latere leven. Nooit heb ik er ook maar één seconde last van gehad. Ik denk, nee, ik ben ervan overtuigd dat het veel vaker voorkomt dan algemeen wordt aangenomen, omdat alleen de wel traumatische ervaringen naar buiten komen. Als dat inderdaad waar is, dan is het opvallend hoe weinig erover terug te vinden is in de Nederlandstalige literatuur – het is duidelijk een enorm taboe, auteurs die in hun werk reppen van hun seksuele gevoelens voor kinderen zijn uitermate dun gezaaid. (meer…)