George Bush is a complete spa!
Ik heb altijd een zwak gehad voor ‘valse vrienden’, woorden die op een woord in een andere taal lijken, en de indruk geven dezelfde inhoud te hebben, maar in werkelijkheid iets anders betekenen.
Vroeger maakte ik lijstjes, zoals ik – waarschijnlijk in een zucht de wereld ordentelijker en wie weet toegankelijker te maken – lijstjes van de gekste dingen maakte: steden die op ‘drecht’ eindigen, beroemdheden die niet per vliegtuig reizen, vogels met zwemvliezen, vergeten specerijen, enzovoorts. In mijn valse vrienden-lijstje beperkte ik me tot Nederlandse, Franse en Engelse woorden. De voorwaarde was dat je ze op dezelfde manier schreef.
Zo was er geen plaats voor een woord als ‘eventual’ wat dan wel lijkt op het Nederlandse eventueel – en op het Franse ‘eventuel’ – maar er toch iets anders uitziet. Ook Franse woorden als ‘canon’, ‘magasin’ en ‘viol’ haalden mijn lijstje niet.
Er bleef genoeg over. Ik herinner me, om even in de Franse hoek te blijven, ‘vent’, ‘horloge’, ‘bonbon’, wat in de taal van François Hollande respectievelijk wind, klok en snoepje betekent. Een van de mooiste ‘faux amis’ vond ik ‘colbert’, een woord dat in het land van herkomst begraven werd met zijn naamgever (Jean-Baptiste Colbert, de Financiënminister in het kabinet van Lodewijk de Veertiende) en nooit, zoals in het Nederlands, evolueerde tot een klassiek mannenjasje. Als je in een Parijse kledingwinkel om een colbert vraagt, begrijpt niemand wat je bedoelt. (meer…)