Als je je erop instelt dat je niets bezit, heb je alles wat je nodig hebt
De Franse schrijver Sylvain Tesson (1972) wilde voor zijn veertigste proeven van het kluizenaarsschap. Daartoe vertrok hij op 9 februari 2010 naar Siberië om aan de oever van het Bajkalmeer een half jaar in een hut door te brengen. Let wel: in de winter kan de temperatuur in die contreien zakken tot minus veertig graden Celsius en in de zomer lopen er hongerige beren en wolven rond. De neerslag van zijn verblijf heet eenvoudigweg Zes maanden in de Siberische wouden. Tesson heeft gekozen om zijn ervaringen op te tekenen in een dagboek. Een vorm die goed past bij zijn beschouwingen en tegelijkertijd ideaal is voor de jachtige mens die slechts beperkt tijd denkt te hebben om een boek ter hand te nemen. Nog steeds een kwestie van prioriteiten stellen, maar goed, het is mogelijk om elke dag een paar data te lezen. De stadse lezer die beschikt over een goede verbeelding kan door de adequate beschrijvingen van de onmetelijkheid binnen een paar zinnen rust vinden.
Reisschrijver Tesson is, zoals zijn vrouw het beschrijft, een strootje dat meewaait met elke wind. Altijd maar op zoek, de reis het doel, niet het arriveren. Met zijn vrijwillige ballingschap probeert hij daar verandering in te brengen. We leren allereerst over de voorbereidingen. Tesson heeft het gebied al eerder kortstondig bezocht. In Irkoetsk slaat hij pasta’s, rijst, wodka, koffie, thee en sigaren in. Heinz heeft een stuk of vijftien soorten saus in de handel. Hij neemt achttien flessen Super Hot, drie voor elke maand. Vanwege dergelijke keuzemogelijkheden wil hij weg uit de moderne wereld. (meer…)