De val van een topkok
Een paar weken geleden zag ik Ronald Giphart in een Groningse boekhandel signeren. Een enorme rij wachtenden kon in de tussentijd genieten van hapjes en drankjes die kok Pierre Wind en zijn brigade klaarmaakten achter de rug van de schrijver. ‘Boekenkopers krijgen hapjes uit de roman geserveerd. Want ja, een schrijver heeft een winkel.’ Zo beëindigde Aleid Truijens ietwat zurig haar voor de rest vrij positieve recensie van Troost. Het misprijzen van de recensent geldt het circus om het boekenvak heen en ze loopt daarmee precies in de val die Giphart voor zijn critici heeft klaargelegd.
‘Het grote publiek zal me kennen van mijn tv-programma’s en mijn boeken, en waarschijnlijk niet van mijn restaurants, want je kunt avond aan avond twee sterren van de hemel koken, als je één keer op televisie met een koksmuts op een komkommer vasthoudt, levert je dat oneindig veel meer culinaire roem op.’ En met de roem komt tegelijk de smaad, de kleinzieligheid van collega’s en de rancune.
(meer…)