Quantcast
Channel: C. Buddingh'-prijs Archieven - Tzum
Viewing all articles
Browse latest Browse all 1327

Kroniek: Aristide von Bienefeldt – Ricardo ontmaagdt op bestelling

$
0
0

Ricardo ontmaagdt op bestelling

Een week of wat geleden was ik in de trein – naar Delft – getuige van een gesprek tussen twee meisjes. Ik was in gezelschap van mijn Plastic Fles onderweg naar De Porceleyne Fles, de meisjes, die een jaar of twintig waren, misschien iets jonger, volgden een opleiding waarvoor ze – zei een van hen – ‘onwijs’ veel huiswerk kregen.
         Welke opleiding dat was, dat zeiden ze niet. Natuurlijk niet, ze hadden wel iets anders aan hun hoofd. Dat andere was de ontmaagding van de jongere zus van een van hen. Die ontmaagding had onlangs plaatsgevonden.
         Ik zal proberen het gesprek – voorzover ik me dat herinner – zo letterlijk mogelijk te citeren. Het begon zo:
         Meisje één (blond haar, plakkerig en half lang, rood manteltje): ‘Nou, ‘t is gelukt hoor.’
Meisje twee (zwart glimjack, gestreepte maillot): ‘Gelukt? Wát gelukt?’
         ‘Mijn zus is maagd af.’
         Er volgde een korte, wat ongemakkelijke stilte. Het rode manteltje zuchtte diep, alsof er iets heel ergs gebeurd was en zij een beginnetje zocht om het nieuws op een aanvaardbare manier over het voetlicht te krijgen. ‘Het is niet gemakkelijk geweest, hoor.’
         ‘Hoezo niet gemakkelijk?’
         ‘Nou ja, mijn zus is al zestien.’
         Het hoge woord was er uit. De treinvriendin betuigde haar deelneming. ‘Zestien en nog maagd? Dat méééén je niet!’
         Ik probeerde me in te leven: een maagd van zestien, kijk maar uit dat de buren er niet achterkomen. Reddeloos verloren, voor eeuwig verdoemd.
         Gelukkig – uit angst iets te missen maakte ik me zo klein mogelijk, liever was ik verdampt in het niets, als een personage uit het boek, Volmaakte verdwijning, dat ik aan het lezen was – had de ongelukkige maagd haar oudere zus om raad gevraagd.
         Na een moment van bespiegeling – de treinvriendin zat er wat verslagen bij, kennelijk had ze tijd nodig om van de schrik te bekomen – legde het rode manteltje uit hoe zij haar zus-met-een-groot-probleem bijgestaan had.
         Er was haast bij geweest, niet alleen werd de koffer van het maagdschap die zus met zich meesleepte elke dag zwaarder, binnenkort was ze nog jarig ook. Een maagd van 16 is nou niet bepaald iets om trots op te zijn, een maagd van 17, dat kan natuurlijk echt niet. (meer…)


Viewing all articles
Browse latest Browse all 1327