Het lot van de ontwortelde
Tijdens de Tweede Wereldoorlog bestonden in Texas gevangeniskampen waar nazi’s gehuisvest werden zolang de oorlog voortduurde. Ze moesten werken op katoenplantages en deden hetzelfde werk als de zwarte bevolking. Ze kregen alleen beter eten en werden beter behandeld. Die rare kronkel in de geschiedenis komt naar boven in Ik was Amerika van Gustaaf Peek. Terwijl lynchpartijen nog aan de orde van de dag zijn, kunnen de nazi’s hun liederen blijven zingen in het kamp.
De belangrijkste rode draad door de roman vormt de vriendschap tussen Dirk, een Nederlander die voor de Duitsers is gaan vechten en Harris, een zwarte man die werkt op een van de katoenvelden. Als Dirk verliefd wordt op Sissy, de vermeende zus van Harris, en haar zelfs zwanger maakt, dan worden de zaken gecompliceerder. Peek doseert de informatie over zijn hoofdpersonen overigens erg ingenieus. Daarbij laat hij verhaallijnen in het heden en verleden door elkaar heen lopen. Op het eind van zijn leven, zesendertig jaar later, keert Dirk terug naar Amerika om Harris op te zoeken. Je weet eerst niet wat hij precies komt doen, maar dat wordt gaandeweg het boek steeds duidelijker. (meer…)