In 2013 is het 150 jaar geleden dat Louis Couperus geboren werd. Daarom is het dit jaar Louis Couperusjaar. Reden voor Doeke Sijens en Coen Peppelenbos om het Verzameld werk van de schrijver te lezen van deel 1 tot en met deel 50. Vandaag deel 9: Wereldvrede.
En de gordijnen schenen te waaien
Voor Wereldvrede (1895) keert Couperus terug naar het keizerrijk Liparie dat hij speciaal voor de roman Majesteit had gecreëerd. Keizer Othomar is in het nieuwe boek een aantal jaren aan het bewind en geheel in de ban geraakt van de vredesbeweging. Het boek begint met een groot internationaal congres dat hem als vredestichter op de kaart moet zetten. Ook de adellijke Vera woont dit congres bij. In haar jonge jaren was zij een revolutionair, maar van deze opvattingen is zij geheel teruggekomen. Nu vormt zij als mondaine vrouw een van de steunpilaren van de high society in de hoofdstad Lipara. Op alle feesten verschijnt ze. Omdat ze een zoon heeft uit een eerdere ‘socialistische’ verbintenis lukt het haar echter niet om het verleden helemaal achter zich te laten. Bovendien komt de vader van haar kind, een echte anarchist, terug in haar leven. Lange tijd zat hij veilig op afstand in Parijs, nu wil hij orde op zaken stellen.
Couperus heeft de hoofdrollen in Wereldvrede toebedeeld aan Othomar en Vera. Wat hen verbindt is het feit dat ze beiden blind zijn voor de werkelijkheid. Terwijl Othomar met zijn gedachten in hogere vredessferen verkeert, komt de bevolking in opstand tegen zijn regering, opgehitst door anarchisten. Zeer tegen zijn zin moet hij dan het leger inzetten om zijn gezag te herstellen. (meer…)