Na het eb
gingen de dieren weg.
Planten konden niet meer wennen
aan dit licht.
We werden door het land bevrijd,
droegen de stad als een krans.
We zworven langs kale toppen,
spiegelden in ons de zon.
Mensen hadden iets gemaakt
op het snijvlak van twee woorden.
De zee stond strak als een woestijn.
U bent de einder.
U klopt de droogte in de pot.
Het hart is een schaar,
we voelen het rillen van de aarde.
Ik heb de arend
op uw verbrande huid gezien,
maar ik ben harder dan glas.
Lies Van Gasse
Lies Van Gasse (1983) is dichter, kunstenaar en leraar. Bij Wereldbibliotheek verschenen de bundels Hetzelfde gedicht steeds weer (2008) en Brak de waterdrager (2011). Lies Van Gasse is ook auteur van het graphic poem Sylvia (2010) en co-auteur van Waterdicht (2011, in samenwerking met Peter Theunynck). Poëzie en grafisch werk gaan bij haar hand in hand, zoals ook al bleek uit haar performance op de vijfde Nacht van de Poëzie (2011, Vooruit, Gent) en uit het work-in-progress Hauser, in nauwe samenwerking met Annemarie Estor (2010 tot heden).
(foto: © Tutti Fratelli)