Rascha Peper is voornamelijk bekend als schrijfster van verhalen en romans. In 2005 maakte ik Poëtisch Amsterdam, een wandeling in nieuwe gedichten door de hoofdstad. Peper maakte speciaal voor die gelegenheid het gedicht ‘Magere Brug’, de plek waarop ze uitkeek vanuit haar huis aan de Amstel.
Magere Brug
Nergens in de stad zoveel weidsheid. Smalte
over breedte. Fragiel is niet het woord
– de arcadebogen te robuust –
het is meer lieflijke houterigheid.
Water en lucht lichtgrijs, achter de ronde façade
in de verte het onnavolgbare grijs van de Zuiderkerk.
Aan de andere kant the city’s most famous theater
zegt een gids. En de sluices natuurlijk, the waterdoors.
De gele-fietshorde is afgestapt en kijkt. Ik loop langs
en kijk in één moeite door mee
naar wat zo vertrouwd is.
Bij de sluizen drijft een roeiboot.
Wie erin zat is zojuist met een jas vol klinkers
naar de bodem gezonken. Er dijen
nog brede kringen uit.
Maar dat zien de toeristen niet. Ze luisteren
naar een verhaal over daily circulation. Hoewel,
wat staart die grijze man uit het gezelschap
daar afwezig naar de zwarte plek in het water?
Rascha Peper